Na Bornholmie, znajdującym się w zasięgu kościelnej władzy biskupstwa w Lund, w płd. Szwecji, przez wiele lat toczyły się długie i intensywne walki między arcybiskupem a królem duńskim o wpływy i posiadłości na wyspie.
Te nieustanne potyczki zmusiły króla do budowy, w ok. r. 1150, nowocześniejszej i silniejszej twierdzy obronnej Lilleborg w lesie Almindingen, ok. 700 m od dawnej twierdzy Gamleborg.
Umiejscowiono ją na małym skalistym cyplu na jeziorze Borresø, otoczonym wodą z kilku stron. Stąd pobierano też wodę na potrzeby mieszkańców twierdzy.
W Lilleborg zachowały się resztki dawnych murów i wieży obronnej. Domy mieszkalne zbudowane były wzdłuż murów obronnych.
Znaleziska archeologiczne świadczą o tym, że część mieszkalna posiadała wysoki standard. Zachowane są ślady podzamcza, gdzie znajdowały się budynki gospodarcze.
Twierdza została zniszczona w zażartych walkach i podpalona w 1259 r., o czym świadczą liczne znaleziska archeologiczne. Tych zniszczeń dokonały siły arcybiskupa Jacoba Erlandsena z Lund pod wodzą sprzymierzonego z nim Jaromira II z Rugii.
Twierdza Lilleborg nie została nigdy odbudowana. Pozostałości po twierdzy zburzono, a materiały budowlane z Lilleborg używane były do innych budowli na Bornholmie, m.in budynków w lesie Almindingen.
Na miejscu znajdują się ilustrowane tablice informacyjne o historii twierdzy - po duńsku, angielsku i niemiecku. Pod ochroną od r. 1821.
Gamleborg w lesie Almindingen pochodzi z epoki Wikingów (czyli ok.750-1050 n.e.). Stanowił ówczesną główną twierdzę Bornholmu i zamek królewski. Być może należał on do bornholmskiego króla?
Bowiem pierwsza wzmianka pisemna o Bornholmie – w spisanym ok. r. 890 n.e. opisie podróży morskiej z Danii do Truso (ważnego wikińskiego portu i ośrodka handlowego koło dzisiejszego Elbląga) angielskiego kupca Wulfstana zawiera informację, że Burgenda-land (jak Wulfstan nazwał Bornholm) miał wówczas własnego króla.
Należy jednak pamiętać, że w owym czasie także król duński miał na wyspie swoje wpływy.
Położony na na dość trudno dostępnym małym skalistym płaskowyżu, zajmuje obszar ok. 2,5 hektara. Na terenie dawnej twierdzy zachowany do dziś zbiornik wodny. Około r. 1110 przeprowadzono modernizację i umocnienie twierdzy, która pełniła tę rolę jedynie do ok. r. 1150 (wczesne średniowiecze).
Wówczas Gamleborg porzucono i zamiast niego zbudowano położony o ok. 700 dalej Lilleborg.
Podczas badań archeologicznych na terenie Gamleborg znaleziono m.in. strzemiona, fragmenty naczyń i narzędzi kuchennych oraz ślady pieca. Widoczne są do dziś resztki murów obronnych z murowanych kamieni oraz część wałów ziemnych. Murowane budynki mieszkalne nie zachowały się.
Na miejscu znajdują się ilustrowane tablice informacyjne o historii twierdzy - po duńsku, angielsku i niemiecku.
Pod ochroną od r. 1821.
Informacje dostarczone przez Bornholms Museum
