Historia wysp, położonych na liczącym ponad 1,4 mld lat granicie jest bardzo ciekawa.

W 1684 r. Christian V postanowił wykorzystać położenie Ertholmene i uczynić z niego ważny punkt strategiczny zapewniający Danii kontrolę nad szlakami morskimi Bałtyku. Między skalistymi wysepkami Christiansø i Frederiksø znajdował się naturalny port i to wokół niego Christian V nakazał wybudować twierdzę obronną. Wyspy połączono mostem pontonowym, a 450 mężczyzn przystąpiło do wznoszenia murów obronnych i zabudowań wojskowych. Baszty i mury budowano z granitu, który wydobywano na miejscu, pozostałe materiały dowożono statkami.

Jako placówka wysunięta najbardziej na wschód - po utracie przez Danię płd. Szwecji (Skania, Blekinge i Halland) i posiadanych tam portów.

W r.1826 zamieniona została w duńską "Diabelską Wyspę"- czyli w miejsce zsyłki dla najgroźniejszych przestępców i więźniów politycznych. Więzienie zlikwidowano w poł. XIX w i, by zapobiec wyludnieniu wysp, zaczęto na nie ściągać rzemieślników i rybaków, którzy zamieszkali w dawnych koszarach. Administracja wyspy podlega jednak po dziś dzień duńskiemu ministerstwu obrony.

Wyspy zostały "odkryte" przez artystów, szczególnie malarzy, którzy urzeczeni surową urodą wysp zaczęli się na niej osiedlać - nawet dziś mieszka tam na stałe mała ich grupka. Christiansø stale zamieszkuje ok. 100 osób. Budowa nowych budynków i ingerencja w istniejący stan wyspy jest zabroniona, a wszystko po to by wyspa zachowała klimat taki jak za czasów Christiana V - np. anteny TV ukryte są wewnątrz budynków.

Podobny zachwyt budzą wyspy u miłośników flory i fauny, bardzo tutaj unikatowej. Niespotykana przyroda, malowniczość miejscowej zabudowy, pozostałości dawnych fortyfikacji, a przede wszystkim wyjątkowy charakter wysepek przyciągają corocznie ponad 80.000 turystów.